Sunday, May 30, 2004

What a wonderful world - Louis Armstrong

பொதுவாகவே melodyதான் பிடிக்குமென்றாலும், ஆங்கிலத்தில் கொஞ்சம் கூடுதலாகவே
பிடிக்கும். அதுவும் பழைய பாடல்கள்தான் இப்போதைய பாடல்களைவிட இஷ்டம். லூயிஸ்  ஆம்ஸ்ட்ரோங்கின் இந்தப் புகழ்பெற்ற பாடல்
உங்களுக்காகவும்

Thursday, May 27, 2004

Tamil Social Formation in Sri Lanka: A Historical Outline - Dr. P.Raghupathy (5)

Tamil Settlements in the Vanni Districts, Eastern Province and in the
Northwest 

10th - 16th Century A.D.

The Chola empire and the subsequent developments had a great impact on the demography of Vanni, East and Northwest. Especially the East was in the
limelight under the Cho1as, probably due to their activities in the Bay of
Bengal. Tamil inscriptions of this and subsequent periods are found concentrated in the East upto Tirukkoyil in the down south. Mass migrations of clans were a common phenomenon in the Vijayanagar South India, and their impact was felt in Sri Lanka too. Vanni, East and the Northwest have their own literary records narrating the settlements that arose in this period. The settlers ranged from agriculturists to traders, artisans, mercenaries and fisher folk. The indirect impact of the Vijayanagar empire prevented the political advent of Islam. But, since the early centuries of this millennium, Muslim settlements came up in the coastal areas known for maritime trade contacts. In the Tamil homeland now they are a considerable population in Mannor, Mattakka!appu, Jaffna city and Putta!am, in the Northwest (which was part of the Tamil homeland till recent decades). The language of the Muslims in Sri Lanka whether in the Tamil homeland or in the rest of Sri Lanka is Tamil. They either migrated from the Coromandel
coast and the coastal areas of the Gulf of Manner, Malabar etc., or were natives converted to Islam.



The Portuguese and Dutch Periods - Jaffna Centric Socioeconomic Developments
16th - 18th Century A.D.


The Portuguese' and Dutch_aintained the kingdom of Jaffna as a separate unit. Jaffna witnessed corlsiderable economic growth under the Dutch due to certain specialized industries and trade. This paved a way to the Jaffna-centric spcial a_d cultuxoldevelopments in subsequent times. Towards the end of the Dutch rule, religious and linguistic revival took place which created a place for Jaffna not only to lead the Tamil homeland but also to be in a position ahead of the then Tamil South India in certain spheres of cultural achievements.

Tamil Social Formation in Sri Lanka: A Historical Outline - Dr. P.Raghupathy (6)

The Decline of Economic Independence

 The late British period witnessed a gradual decline of economic
independence of the Tamil homeland, especially Jaffna. The economy became more and more dependent on the plantations and on the Colombo-centric economic developments that took place in the Southern Sri Lanka. Traditional subsistence, trading ports and trade routes declined. Missionary and native education brought in white collar jobs. The traditional trade which was cut off from its South Indian contact turned towards the Sinhalese areas in the south creating subsistence competitions. The image of the Tamils as exploitors and the resuoltant ethnic conflict arose in the early decades of this century with the emergence of the powerful force of SinhalaBuddhist nationalism.




The Personality of the Tamil Homeland in Sri Lanka

The Tamil homeland in Sri Lanka is characterized by a contiguous territory of a specific environment. It has a demography of a homogenous linguistic people who have specific subsistence patterns and who are conscious of their ethnic identity formulated over several centuries. The social formation of this territory has its own dimensions distinct from that of T amilnadu and southern Sri Lanka. Though they call themselves as Tamils, they shouldn't be identified with the people of Tamilnadu. Their social and cultural formations should be viewed only as a parallel development to that of Tamil South India.


Tamil Homeland - Its Place in the South Asian Pattern

If one goes for a South Asian framework, the Tamil homeland in Sri Lanka may be looked upon as a regional variation. But, the prevailing political and economic conditions have made it an exerting question of Tamil nationalism, demanding a separate nation. Struggling and achieving a separate political identity; remaining as a regional variation within Sri Lanka; mi:itarily or otherwise establishing the Sinhala -Buddhist nationalism; affiliating with India; these are some of the current options envisaged officially or unofficially in the power circles and among the common people.

It is a historical, fact that the Tamil social formation in Sri Lanka over several centuries played a buffer between the Sinhalese and South Indian social formations. History also points out that it was the subsistence pattern that had determined the place, status and geo-political affinities of this social formation.

The present crisis is essentially one of devising socio-political means which will ensure a subsistence pattern for these people in their own land. A separate nation, autonomous State, unitary system and affiliation with India are mere words in the absence of the incorporation of this fundamental factor.


Select Reading


1. ARASARATNAM, S., "A Historical Foundation of the Ecanomy of the Tamils of North Ceylon", Chelvanayakam Memorial Lecture - 1982, Saturday Review, Jaffna, serialised in eight issues from 17.4.1982.

2. DERANIYAGALA, S.U., "Prehistoric Research in Sri Lanka 1885-1980", P.E.P. Deraniayagala Commemoration Volume, 1980, pp.152-207; "Sri Lanka 28000 B.c.", Ancient Ceylon, No.5, 1984.

3. INDRAPALA, K., "Chapter II - History", Jaffna, ed., Indrapala, K.,
Department of Information, Colombo, 1983, pp.11-21.

4. NAVARATNAM, c.S., "Tamils and Ceylon", Jaffna, 1958; "Vanni and the Vanniyars", Jaffna, 1960.

5. PATHMANATHAN, S., "The Kingdom of Jaffna", Colombo, 1978.

6. PEIRIS, PAUL, E., "Nagadipa and Buddhist Remains in Jaffna", JRAS
(CB ), 1922, pp.11-30; Part II, JRAS (CB ), 1925, pp.40-67.

7. RAGUPATHY, P., "Early Settlements in Jaffna: An Archaeological Survey", Ph.D., Thesis, University of Jaffna, 1983.

8. RASANAYAKAM, S., "Ancient Jaffna", 1926.

9. SITRAMPALAM, S.K., "The Megalithic Culture in Sri Lanka", Ph.D., Thesis, Deccan College, University of Poona, 1980.

Wednesday, May 26, 2004

Tamil Social Formation in Sri Lanka: A Historical Outline - Dr. P.Raghupathy (4)

South Indian and Sri Lankan Polity, the Chola Empire and the Emergence of the Kingdom of Jaffna .
10th - 13th Century A.D.


The rulers of the ancient Tamil country often fought with the rulers of Sri Lanka in a similar way they fought among themselves. On many occasions, adventurous South Indian chieftains and princes conquered Sri Lanka, but ruled as Sri Lankan Kings. This pattern continued to late medieval times till the advent of the British. The last King of Kandy was neither Tamil nor Sinhalese but of Telugu origin - a survivor of the legacy of the Vijayanagar empire. Apart from these dynastic conflicts, the Chola empire was the most influential factor in formulating the Tamil homeland. By the beginning of this millennium, from a powerful basis of hydraulic developments, the Chola empire emerged in South India. Trade aspirations, particularly gaining control over the trans-oceanic Arab-Chinese trade inevitably activated the maritime expeditions of the empire. Sri Lanka faced its first colonial experience under the Cholas.


The dryzone of Sri Lanka and its hydraulic pattern declined. The capital Anuradhapura was abandoned. Mass migrations took place which considerably changed the demography of the North and the East of the Island. In Jaffna, Kantarotai was replaced by Nallur. As a sequence of these developments, the kingdom of Jaffna emerged in the latter 'half of the 13th Century AD. when both the Sinhalese and South Indian hegemony declined. In short, a Tamil strain in Jaffna which was far anterior going back to protohistoric times was given a fresh impetus by the Chola empire in carving out a homeland of specific dimensions for the Tamils in the north and the east.



The Kingdom of Jaffna - Direct Predecessor to the Concept of Tamil Homeland


The kingdom of Jaffna is the direct predecessor to the present day concept of Tamil homeland. The kingdom was, T amilSaiviteand its demographical extensions were well illustrated in the Jaffna-centric historiographical literatures which arose in these times. The demography according to these literatures cover a territory from Kutiraimalai in the west coast (Puttalam district) to Verukal in the eastern coast (eastern province) encompassing more or less the present northern and eastern provinces. The kingdom was dominated by clans and feudal chieftains who had migrated from the various parts of South India, especially from Tamilnadu. On many occasions, new settlements were created by them. The kingdom was partially agrarian and partially mercantile. A kingdom exclusively for the Tamil homeland became thus possible only when there were no big powers in southern Sri Lanka and in the Tamil South India. The political reality when the Portuguese came to Sri Lanka was that there were three kingdoms i.e,. the Kingdom of Kotte, Kandy and Jaffna.

Tamil Social Formation in Sri Lanka: A Historical Outline - Dr. P.Raghupathy (3)

First Settlements in Jaffna - the Megalithic Culture
C. 500-100 B.C.



Archaeological evidences reveal that the first people of Jaffna belonged to the megalithic culture, which is undoubtedly a South Indian phenomenon of Iron Age. Emerging in around 500 B.c., the first settlers had a multifaceted subsistence of incipient farming, lagoon exploitation and cattle herding. They communicated in a language that can be termed protodravidian, were non-Buddhists practising a folk religion similar to that of the Cankam Tamil country and on the whole, were of a common stock of the protohistoric South India. Tamil and Pali literatures of the early centuries of the Christian era mention them as Nakas and their land as Naka natu or Nagadipa.




Trans-oceanic Trade, Urbanization and the Resultant Emergence of a Principality in Jaffna
C. 100 B.c.-c. 500 A.D.


The trans-oceanic trade that developed around the beginning of the Christian era had an important impact on Jaffna. Kantarotai in Jaffna was urbanized from the megalithic basis,parallel to Anuradhapura and Mah6gama in the Southern Sri Lanka; and parallel to Korkai, Kaverippattinam, Arikamedu and other Carikam cities in the ancient Tamil country. Jaffna emerged as a principality with Kantarotai as its central place. This phenomenon survived to C. 5th century AD. till the decline of the Roman trade.

An aspect of this phase was the overlapping of Buddhism with the megalithic beliefs. Further discussion on the Buddhist monuments in Jaffna is necessary, as they are often misinterpreted and misused by the Buddhist chauvinists in Sri Lanka and much dreaded by and antagonistic to the common man in Jaffna. During the early centuries of the Christian era, Buddhism was fairly a popular ideology in Tamil South India too. Manimekalai, a post-Cankam Tamil Buddhist work mentions Jaffna as a Buddhist sacred place - Mani-naka-tivu or Mani-pallavam - testifying the popularity of Buddhism in Jaffna.

These Buddhist remains of Jaffna are unique in their concept and execution. They are highly localised and constructed entirely with the locally available coral and limestone. At Kantarotai they appear in clusters at a particular spot. They seem to be burial monuments of monks, a Buddhicised version of megalithism. Such a concept in architecture and its execution in coral and limestone, significantly differentiates the Jaffna monuments from those in the rest of the Island. Hence, we prefer to call this architectural expression as Jaffna Buddhism. The monuments explain how at that time the socio-economic and cultural conditions in Jaffna were able to adapt the Buddhist faith and were able fo articulate it in their own way. Buddhism was an integral part of the cultural heritage of Jaffna.



The Sinhala -Buddhist Identity in the perspectives of South Indian Regional Developments
6th -10th Century A.D.

The latter half of the first millennium AD. witnessed the emergence of regional dynasties and regional cultural variations attaining definable forms in South India and Sri Lanka. Concurrent to the development of Kannada, Telugu and Tamil dynasties and cultures, the Sinhala - Buddhist and Tamil patterns developed in Sri Lanka. This was the time when Sinhala became an identifiable language; Buddhism was intertwined with statecraft; and the tank-irrigated agriculture attained its full development. In contrast, the Tamil country in India was facing a Brahmanic revival, Bhakthi movement and the extinction of Jainism and Buddhism. Also, the growing powers like the Pallavas and the Pandiyas often intervened in the Sri Lankan politics. Such a background was the underlying current to the formation of Sinhala -Buddhist identity and to its antagonism and resistance to the Tamil culture, The Pali chronicles, Dipavamsa and Mahavamsa were an outcome of such tendenCIes.

Ironically, in this age of regional developments and identities, Jaffna played a very insignificant role. This was due to the fact that the Roman trade which elevated Jaffna to a principality declined around 6th century AD., and that, hydraulic developments in the more hospitable regions in the dry zone Sri Lanka and in South India made Jaffna a poor competitor. The Tamil-Saivite evidences of this period mainly come from Mantai (Mannar District) and from Trincomalee. Jaffna was alternately absorbed into the centripetal forces that were working in the dry zone Sri Lanka and in South India.

Tamil Social Formation in Sri Lanka: A Historical Outline - Dr. P.Raghupathy (2)

Historiography: a Re-appraisal


Writing the history of the Tamil homeland in Sri Lanka as a separate entity has a tradition of at least 500 years, beginning with the historiographical works like Vaiyapatal and Kailayamalai. Prior to that period, the conventional sources - the Buddhist chronicles on which the authoritative history of the Island is still based - are not much helpful to understand the Tamil history. History is basically the capacity of a society in remembering its past. The mode of exerting this capacity differs from society to society. Hence, one must devise appro­priate tools to reconstruct the history of a particular society. Saying that a particular society has no history, without going for an appropriate tool, as in the context of the Tamils, is a crime committed on that society, which is what that is being done by the Sri Lankan historians. Therefore, now we have to mainly turn towards the tools like archaeology, cultural anthropology, folk studies, historical linguistics etc., to understand the history of the Tamil society.


South Asia and Sri Lanka

Geologically, geographically and environmentally, the Island of Sri Lanka is a part and parcel of the South Asian subcontinent. . The cultures - both Sinhala and Tamil - that emerged in Sri Lanka fa'll within the South Asian frame and particularly within the South Indian frame because of proximity.

The development of Sinhala - Buddhist culture and the Tamil culture in Sri Lanka are parallel.i_nd identical with the development of Tamil, Telugu, Kcmnada and Malayalam cultures in South India. One can even cite a common stratum for these developments. Unfortunately, due to various reasons, a comparative study of these South Indian and Sri Lankan phenomena has not been even attempted.


Pre and Protohistoric Antecedents

The human habitation in Sri Lanka began with the prehistoric microlithic people who possibly migrated through a land bridge then existed from the South eastern coast of the present Tamilnadu. The earliest evidence of this culture in the Sri Lankan context has been now dated back to 28,000 B.c. The next wave of migration and cultural impact were marked by the megalithic phase in protohistoric times, which was also essentially of a South Indian cultural stratum. These pre and protohistoric antecedents were an extension of the sequence that took place in the extreme peninsular India. By the dawn of history, during the time of Asoka, Buddhism arrived in Sri Lanka as a cultural inspiration. This was the period when for the first time South Asia came under an imperial unity and Sri Lanka acknowledged it.


Ethnic Structure in Sri Lanka - Myth and Realities

There are no racial differences among Sinhalese, Tamils and the people of South India. But, around 6th Century AD., the Buddhist monks in Sri Lanka "imagined a mass Aryan migration during protohistoric times, which they thought was the basis for the formation of the Sinhala -Buddhist society. This myth created- in 'response to the then prevailing situation is unfortunately still the foundation for the authoritative history of the Island, conditioning the minds of the people. In reality, there were no objective evidences for an Aryan migration. The ethnic structure in Sri Lanka is quite South Indian with close affinities to Tamilnadu and Kerala. Sinhala and Tamil cultures derived from a common stem. Hence, the definition of ethnic differences seriously needs a fresh interpretation in the Sri Lankan context.

Tamil Social Formation in Sri Lanka: A Historical Outline - Dr. P.Raghupathy

இன்று ஹிந்து நாளிதழில் வந்த ஆதிச்சநல்லூர் அகழ்வாராய்ச்சிக் கண்டுபிடிப்புகள் படித்திருப்பீர்கள். பத்ரி ஹிந்து நாளிதழ் செய்தியைப் பகிர்ந்துகொண்டதோடு சிரான் தெரனியகல பற்றியும் குறிப்பிட்டிருந்தார். கடந்த வாரம் திரு.பத்மநாப ஐயர் எனக்குச் சில புத்தகங்களை அனுப்பி இருந்தார். அவற்றில் ஒன்று 'Tamil Social Formation in Sri Lanka: A Historical Outline'. டாக்டர் பொ.ரகுபதி எழுதியிருக்கும் 12 பக்கங்களே கொண்ட இச்சிறிய நூலை இங்கு பகிர்ந்துகொள்ளலாம் என்று நினைக்கிறேன்.




Dolmen, a megalithic burial monument found at Katiraiveli, Eastern Province. In the South Asian context, the megalithic culture was essentially a South Indian development, denoted by various types of burial monuments, introduction of iron technology, tank irrigated agriculture, permanent settlements and a pottery technique that produced Black and Red Wares. The urbanization, earliest kingdoms, chieftaincies and the refinement of the language that produced Cankam Tamil literature in South India, were in fact the culmination of this culture. Recent studies point out that the Island of Sri Lanka was also a part of this milieu. In the Jaffna Peninsula alone, three megalithic sites have been so far identified and excavated at Kantarotai Anaikkottai and Karainagar





A traditional drummer of Karainagar, Jaffna. The drummers are one of the ancient communities in the formation of Tamil society in Sri Lanka. Besides playing drums at funerals and folk temples, they had a role in the society as heralds and traditional weavers. They maintained the family records of their feudal lords and even practised medicine and astrology. In Jaffna, they still retain a dialect of their own, which has a number of proto-Dravidian and a few Prakrit words, not found in any other dialects of Tamil.



First Edition: February 1986; @ Ponnampalam Ragupathy;

Publisher: R.S. Visakan on behalf of the Institute of Research and Development, 33, Chezhiyan Mansion, Raja Street, Madras-600 017;

Typesetting and Layout: Cre-A : Madras;

Printer: Sudarsan Graphics, Madras-600 017;

Copies available at: Cre-A: 268, Royapettah High Road, Madras-600 014.

Sunday, May 23, 2004

சாம்பார் புராணம்


வாரம் ஒரு நாள் உணவு பற்றிப் பேசலாமா என்றிருக்கிறேன். தெரிந்தது, தெரியாதது எல்லாவற்றையும் கொட்டலாம் என்று உத்தேசம். முதலாவதாக சாம்பார் புராணம்.


Thursday, May 20, 2004

Life of Pi - என் வாசிப்பு அனுபவம்



Life of Pi - என் வாசிப்பு அனுபவம் இங்கே

Wednesday, May 19, 2004

ஒரு மரத்தை வெறுக்கும்போது - மனுஷ்ய புத்திரன்

நாம் ஒரு மரத்தை வெறுக்கும்போது
முதலில் ஒரு இலையிலிருந்து
தொடங்க வேண்டும்.



நாம் வெறுக்கும்போது
கருகும் ஒவ்வொரு இலைக்கும்
நாம் விளக்கமளிக்க வேண்டும்
ஒவ்வொரு விளக்கத்திற்குப் பிறகும்
நம் வெறுப்பு நேர்த்தியாகிக் கொண்டே வரும்.



மரத்ததை வெறுக்கும்போது
வசந்த காலங்களில்
வெறுப்பதைத் தவிர்த்துவிட வேண்டும்
மலர்களின் நிறங்கள்
நம் வெறுப்பை உறுதியிழக்கச் செய்யும்
அதன் வாசனை
நம்மைப் பின்வாங்கத் தூண்டும்.



வெறுக்ககப்படும் ஒரு மரத்திலிருந்து
அதன் பறவைகள் தப்பிச் செல்லவே விரும்பும்
நாம் அதன் அலகுகளைத் திறந்து
வெறுப்பபைப் புகட்ட வேண்டும்
பிறகு அவை தம் வெறுப்பை
வேறொரு மரத்திற்கு எடுத்துச் செல்லும்.



வெறுப்பினால் அழியும்
ஒரு மரத்தின் புழுக்கள்



நம் உடல்களில் தொற்றிக் கொள்ளும்
நம் வெறுப்பின் தசைகளை
அவை தின்று வாழட்டும்.



நாம் வெறுக்கும் மரத்தின் கிளைகளில்
ஒரு மனிதனைத் தூக்கிலிட வேண்டும்
இரவெல்லாம் ஒரு மாய அழுகுரலின் சாபம்
அம்மரத்தைச் சூழ்ந்திருக்க வேண்டும்.



ஒரு மரத்தை எவ்வளவுதான் வெறுத்தபோதும்
தரையில் அசைந்து கொண்டிருக்கும்
அதன் நிழல்களை
நம்மால் ஏன் தீண்ட முடியவில்லை.
என்பதை நாம் சற்றே யோசிக்க வேண்டும்.

Monday, May 17, 2004

The Progress of Spring

by Lord Alfred Tennyson
(1809-1892)



The groundflame of the crocus breaks the mould,
Fair Spring slides hither o'er the Southern sea,
Wavers on her thin stem the snowdrop cold
That trembles not to kisses of the bee:
Come Spring, for now from all the dripping eaves
The spear of ice has wept itself away,
And hour by hour unfolding woodbine leaves
O'er his uncertain shadow droops the day.
She comes! The loosen'd rivulets run;
The frost-bead melts upon her golden hair;
Her mantle, slowly greening in the Sun,
Now wraps her close, now arching leaves her bar
To breaths of balmier air;


Up leaps the lark, gone wild to welcome her,
About her glance the tits, and shriek the jays,
Before her skims the jubilant woodpecker,
The linnet's bosom blushes at her gaze,
While round her brows a woodland culver flits,
Watching her large light eyes and gracious looks,
And in her open palm a halcyon sits
Patient--the secret splendour of the brooks.
Come Spring! She comes on waste and wood,
On farm and field: but enter also here,
Diffuse thyself at will thro' all my blood,
And, tho' thy violet sicken into sere,
Lodge with me all the year!

Once more a downy drift against the brakes,
Self-darken'd in the sky, descending slow!
But gladly see I thro' the wavering flakes
Yon blanching apricot like snow in snow.
These will thine eyes not brook in forest-paths,
On their perpetual pine, nor round the beech;
They fuse themselves to little spicy baths,
Solved in the tender blushes of the peach;
They lose themselves and die
On that new life that gems the hawthorn line;
Thy gay lent-lilies wave and put them by,
And out once more in varnish'd glory shine
Thy stars of celandine.

She floats across the hamlet. Heaven lours,
But in the tearful splendour of her smiles
I see the slowl-thickening chestnut towers
Fill out the spaces by the barren tiles.
Now past her feet the swallow circling flies,
A clamorous cuckoo stoops to meet her hand;
Her light makes rainbows in my closing eyes,
I hear a charm of song thro' all the land.
Come, Spring! She comes, and Earth is glad
To roll her North below thy deepening dome,
But ere thy maiden birk be wholly clad,
And these low bushes dip their twigs in foam,
Make all true hearths thy home.

Across my garden! and the thicket stirs,
The fountain pulses high in sunnier jets,
The blackcap warbles, and the turtle purrs,
The starling claps his tiny castanets.
Still round her forehead wheels the woodland dove,
And scatters on her throat the sparks of dew,
The kingcup fills her footprint, and above
Broaden the glowing isles of vernal blue.
Hail ample presence of a Queen,
Bountiful, beautiful, apparell'd gay,
Whose mantle, every shade of glancing green,
Flies back in fragrant breezes to display
A tunic white as May!

She whispers, 'From the South I bring you balm,
For on a tropic mountain was I born,
While some dark dweller by the coco-palm
Watch'd my far meadow zoned with airy morn;
From under rose a muffled moan of floods;
I sat beneath a solitude of snow;
There no one came, the turf was fresh, the woods
Plunged gulf on gulf thro' all their vales below
I saw beyond their silent tops
The steaming marshes of the scarlet cranes,
The slant seas leaning oll the mangrove copse,
And summer basking in the sultry plains
About a land of canes;

'Then from my vapour-girdle soaring forth
I scaled the buoyant highway of the birds,
And drank the dews and drizzle of the North,
That I might mix with men, and hear their words
On pathway'd plains; for--while my hand exults
Within the bloodless heart of lowly flowers
To work old laws of Love to fresh results,
Thro' manifold effect of simple powers--
I too would teach the man
Beyond the darker hour to see the bright,
That his fresh life may close as it began,
The still-fulfilling promise of a light
Narrowing the bounds of night.'

So wed thee with my soul, that I may mark
The coming year's great good and varied ills,
And new developments, whatever spark
Be struck from out the clash of warring wills;
Or whether, since our nature cannot rest,
The smoke of war's volcano burst again
From hoary deeps that belt the changeful West,
Old Empires, dwellings of the kings of men;
Or should those fail, that hold the helm,
While the long day of knowledge grows and warms,
And in the heart of this most ancient realm
A hateful voice be utter'd, and alarms
Sounding 'To arms! to arms!'

A simpler, saner lesson might he learn
Who reads thy gradual process, Holy Spring.
Thy leaves possess the season in their turn,
And in their time thy warblers rise on wing.
How surely glidest thou from March to May,
And changest, breathing it, the sullen wind,
Thy scope of operation, day by day,
Larger and fuller, like the human mind '
Thy warmths from bud to bud
Accomplish that blind model in the seed,
And men have hopes, which race the restless blood
That after many changes may succeed
Life, which is Life indeed.


வெள்ளிக்கிழமை Troy படம் பார்த்துவிட்டு எழுதிய கட்டுரையைப் படித்த ஹரியண்ணா Tennysonஇன் Lotus eaters Poem படிக்குமாறு எழுதி இருந்தார். அதைத் தேடிப்படிக்கப் போன நான், பள்ளியில் படித்த பல poemகளைக் கண்டு நீண்ட நாள் நண்பர்களைக் சந்தித்ததுபோல் உணர்ந்தேன். எட்டாம் வகுப்பில் Home They Brought Her Warrior Dead படித்து வகுப்பே உருகியதும் ஞாபகம் வந்தது.

எனக்கு மிகவும் பிடித்த Tennyson poem - 'The Brook'

Sunday, May 16, 2004

இயற்கை விக்/ செயற்கை விக் எது?

மான்ரியலில் கணிசமான அளவில் யூத இன மக்கள் வாழ்கிறார்கள். அதிலும், Orthodox Jew எனப்படும் ஆர்த்தடாக்ஸ் யூதர்கள் ஏறக்குறைய பதினோராயிரம் பேர் வசிக்கிறார்கள். ஆண்கள் மழை, பனி, வெயில் எல்லா நாட்களிலும் கறுப்பு கோர்ட், வெள்ளை ஷர்ட் அணிந்து தலைக்கு கறுப்புத் தொப்பியும் அணிந்திருப்பார்கள். சிறுவர்களும் பெரும்பாலும் கறுப்பு வெள்ளை உடைகளிலேயே இருப்பதைப் பார்த்திருக்கிறேன். அதே போல, பெண்களும் நீண்ட ஸ்கர்ட்டும், உடலை நன்கு மறைக்கும் மேலாடைகளும் அணிந்திருப்பார்கள். வயதில் சிறிய பெண்களும் அப்படியே. என் வீட்டருகே யூதர்கள் நிறைய வசிப்பதால், அருகில் இருக்கும் பலசரக்குக் கடையிலும் யூதர்களுக்கு ஏற்ற உணவுப்பொருட்களே இருக்கும்.

ஆர்த்தடாக்ஸ் யூதப் பிரிவினைச்சேர்ந்த பெண்கள், திருமணத்திற்குப் அவர்களின் தலைமுடியை பிறத்தியார் பார்வைக்கு காட்டக்கூடாது. ஆகையால் பெரும்பாலான பெண்கள் திருமணம் ஆனதும் wig(கள்ளமயிர்தொப்பி - நன்றி OTL) அணிவார்கள். பல வயதான பெண்கள் Snood என்றழைக்கப்படும் ஸ்கார்·ப் போன்றதொன்றால் தலையை நன்கு மறைத்துக்கொள்வார்கள்.

'விக்' தயார்செய்வதற்காக இந்தியாவில் இருந்து தலைமுடி பெருமளவில் ஏற்றுமதி செய்யப்படுவதை அறிந்திருப்பீர்கள். இந்தியாவில் தலைமுடி பெருமளவில் கிடைக்கக்காரணம் கோவில்களில் தலைமுடி காணிக்கை கொடுப்பதனால். மனிதர்களின் முடியினால் செய்யப்படும் 'விக்'ஏ மிகச் சிறந்ததும் நீடித்து உழைக்கக்கூடும் என்றும் சொல்கிறார்கள். செயற்கையான தலைமுடியில் செய்யப்படும் 'விக்'ஐ விட இயற்கையான முடியில் செய்யப்படும் 'விக்' பெரும்பாலும் விரும்பப்படுகிறது. நல்லதொரு 'விக்'இற்காக, பல்லாயிரக்கணக்கான டாலர்கள் செலவு செய்யவும் மக்கள் தயங்குவதில்லை.

'விக்' தயாரிப்பாளர்கள், விற்பனையாளர்கள், வாடிக்கையாளர்கள் அனைவருக்கும் பிரச்சினை கொடுக்கக்கூடிய விஷயம் போன புதன் அன்று நடந்தது. Ultra Orthodox Jewக்களின் மதிப்பைப்பெற்ற ராபி ஒருவர் இந்திய தலைமுடியைப் பயன்படுத்தும் 'விக்'குகளைப் பயன்படுத்தவேண்டாம் என்று தடை செய்திருக்கிறார். இந்துமத சடங்களுகளின் வாயிலாக இந்தத் தலைமுடி கிடைக்கிறது என்றும் அம்மாதிரியான சடங்குகளை ஆர்த்தடாக்ஸ் யூத கோட்பாடுகள் ஏற்றுக்கொள்வதில்லை என்பதினால் இந்தத் தடை உத்தரவு. இஸ்ரேலிய இணையப் பக்கம் ஒன்றில் இச்செய்தி வெளியிடப்பட்ட சில மணிநேரத்தில் புரூக்ளின், மான்ரியல் எங்கும் சலசலப்புத் தொடங்கியது.

இயற்கை 'விக்' விற்குமிடங்களில், அவற்றை அகற்றிவிட்டு, செயற்கை விக்குகள் விற்கப்படுகிறது. பெரும்பாலான பெண்கள் snoodஇனால் தலையை மூடிக்கொள்கிறார்கள். Snood விற்பனையும் அதிகரித்துவருகிறது. இன்னமும் மான்ரியலில் Rabbiயாரும் எதுவும் இன்னமும் சொல்லவில்லை. அவர்கள் என்ன சொல்லப்போகிறார்கள் என்று எதிர்பார்த்துக் காத்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள் Ultra-orthodox யூத இனப்பெண்கள்.

Tuesday, May 11, 2004

குமுதினி

இன்று சுந்தரவடிவேல் எங்கேயோ இருந்து 'குமுதினி' பற்றித் தெரிந்துகொண்டு எழுதி இருந்தார். நானும் ஐந்தாறு வருடங்களுக்கு முன்பு இணையப்பக்கம் வந்தபோது தேடிய வி்ஷயங்களில் குமுதினியும் ஒன்று. ஏறக்குறைய மூன்று நான்கு பதிவுகளே இருந்தன.



இலங்கையில் வடகோடியில் இருக்கும் தீவுக்கூட்டத்தில் ஒன்றுதான் நெடுந்தீவு. அருகே புங்குடுதீவு, நயினாதீவு, வேலணை, அனலைதீவு என்று இன்னும் சில தீவுகள் இருக்கின்றன. யாழ்ப்பாணத்தில் இருந்து வேலணைக்கு கடலுக்கு நடுவே பாதை அமைக்கப்பட்டிருக்கிறது. அதேபோல, புங்குடுதீவுக்கும் வேலணைக்கும் நடுவே கடலில் சாலை போடப்பட்டிருக்கிறது. நாற்பதுகளின் கடைசியில்தான் இந்தப் பாதைகள் அமைக்கப்பட்டன என்று அறிகிறேன். அதற்கு முன்னார் படகில்தான் போகவேண்டும். அப்போதிருந்ததைப் போல நெடுந்தீவு, நயினாதீவு, மக்களும் படகில் புங்குடுதீவுக்கு வந்து, பிறகு வானில்(van)இல் யாழ்ப்பாணம், கொழும்பு, மற்ற இடங்களுக்கு எல்லாம் செல்வார்கள். முன்பு நயினாதீவுக்குப் படகில் போனதைப்பற்றி எழுதியிருக்கிறேன்.



லோஞ்சி என்று சொல்வார்கள் Launch என்று பிற்பாடு புரிந்துகொண்டேன். பழைய படகுகள், அளவுக்கு அதிகமான ஆட்களை ஏற்றுதல் என்று எல்லாம் நடக்கும். எங்கள் தீவுகளில் சிற்சில மரக்கறிகள் விளைவித்தாலும், மற்ற சாமான்கள் எல்லாம் யாழ்ப்பாணத்தில் இருந்துதான் வரவேண்டும். புங்குடுதீவுக்குப் பரவாயில்லை, நெடுந்தீவு, நயினாதிவுக்கெல்லாம் சாமான்கள் போட்டில்தான் போகவேண்டும்.



இப்படியான ஒரு நாளில்தான், குமுதினி என்ற படகும் நெடுந்தீவில் இருந்து புங்குடுதீவில் குறிகாட்டுவான் ஜெட்டியை நோக்கி வந்துகொண்டிருந்தது. புங்குடுதீவில் பெரிய ஜெட்டி இதுதான். இதற்கு அருகில்தான் என் பெரிய அம்மம்மா, பெரியம்மா, வீடுகள் எல்லாம் இருந்தன. இறுபிட்டிக்கு வருவதை விட குறிகாட்டுவானுக்கு நிறைய வான்கள் ஓடும். குமுதினியை நடுக்கடலில் நிறுத்திய நேவிக்காரர், எல்லாரையும் கொன்று தீர்த்தனர். ஒரு சின்னப்பிள்ளை மட்டும் வெட்டுக்காயத்தோடு தப்பியது என்று சொல்வார்கள். 'நீள நடக்கின்றேன்'இல் வெள்ளவத்தையை எழுதும்போது வெள்ளவத்தை மார்க்கெட் நினைவுக்கு வந்தது. அங்கே ஒரு பெரிய மீன்மார்க்கெட்டும் இருக்கிறது. பெரிய பெரிய மீன்களை எல்லாம் அநாயாசமாக பட்டரை வெட்டுவதைப்போல பென்னாம்பெரிய கத்திகளைக் கொண்டு வெட்டுவார்கள். பெரிதாக ஓங்கிவெட்டியதுபோல எல்லாம் நினைவில்லை. பிறகு பிறகு 83இல் மீன் வெட்டுற கத்தியால வெட்டினவங்கள் என்றெல்லாம் மற்றவர்கள் சொல்லிக்கேள்விப்படும்போது, நான் பார்த்த அந்தக் கத்திகளே நினைவுக்கு வரும். குமுதினியைப்பற்றிப் பேசும்போதும் மீன் வெட்டுற கத்தியால வெட்டினவங்கள் என்றுதான் சொல்வார்கள்.



குமுதினிப் படுகொலை நடக்கும்போது நானும் தம்பியும் யாழ்ப்பாணத்தில் வெவ்வேறு பள்ளிக்கூட விடுதிகளில் இருந்தோம். அன்றைக்கு அம்மா, யாழ்ப்பாணம் வந்து என்னையும் தம்பியையும் பார்த்துவிட்டு, வீட்டுக்குத் தேவையான பொருட்கள் வாங்கிக்கொண்டு ஊர் திரும்பிக்கொண்டிருந்தார். அவர் பயணம் செய்துகொண்டிருந்த வான் (van) போவதற்கு ஏறக்குறைய 15 நிமிடம் முன்புதான் எதிர்த்திசையில் ஒரு லாரியில் குமுதினியில் கொலையுண்டவரின் சடலங்கள் யாழ்ப்பாணம் பெரியாஸ்பத்திரிக்கு எடுத்துச் செல்லப்பட்டதாம். இந்தியாவில், தண்ணீர் லாரியைப் பார்த்திருப்பீர்கள். லாரியில் தண்ணீர் தழும்பி, சாலையின் இருமருங்கும் கொட்டிக்கிடக்கும் இல்லையா? அதுமாதிரி சாலையின் இரண்டு பக்கமும் ரத்தம். பார்த்துவிட்டு, நிறுத்து வானில் இருந்தவர்கள் என்ன என்று விசாரித்து அறிந்துகொண்டார்கள். அன்றைக்குத் தான், இங்கே இனி நிம்மதியாக வாழமுடியாது என்ற முடிவுக்கு வந்ததாக அம்மா அடிக்கடி சொல்வார்.

Monday, May 10, 2004

நீள நடக்கின்றேன் - 4

இதுதான் இப்போதைக்கு நான் ரயில் பத்திக்கதைக்கப்போற கடைசிப்பதிவு.

உங்களுக்கெல்லாம் சில பிரத்தியேக வாசனைகளை மணத்தோடன ஏதாவது பழைய ஞாபகம் வரத்தொடங்கீரும் என்ன? எனக்கும்தான். மல்லிகை வாசனை மணத்தோடன, புங்குடுதீவு ஞாபகம் வரும். ஜாதிமல்லி மணத்தோட சிதம்பரத்தில் முதன்முதலா வாங்கின முல்லைச்சரம் மணக்கும். மழைபெஞ்சு மண்வாசனை அடிக்கேக்க, அதுக்கு முதல் மணத்ததெல்லாம் ஒரு சுழட்டுச்சுழட்டி வரும். இப்பிடி நிறைய.

அதுமாதிரி பாட்டுக்கேக்கேக்க, 'கிழக்கே போகும் ரயில்' பாட்டுகளைக் கேட்டோடன, தன்றபாட்டுக்கு நான் வெள்ளவத்தைக்குப் போயிருவன். 77 பிரச்சினைக்குப் பிறகு, நாங்க தனிய இருக்கிறது அவ்வளவு நல்லமில்ல எண்டு சொல்லிட்டு ஒரு பெரியப்பா வீட்டில பின்பக்கம் வாடகைக்கு எடுத்துப் போனனாங்க. அங்க போய் கொஞ்ச வருஷம் கழிச்சுத்தான் நான், தம்பி எல்லாம் பள்ளிக்கூடம் போகத்தொடங்கினனாங்க. பள்ளிக்கூடம் சேர்ந்த புதுசில போய்வர வாகனம் இல்லாதபடியா, அப்பா பக்கத்து றோட்டில இருக்கிற அவரிண்ட ·பிரெண்டிட்ட என்னையும் கூட்டியண்டு போய் விடச்சொல்லி இருந்தவர். அப்பாவோட காலமை வெளிக்கிட்டுப்போய், பக்கத்து ரோட்டு, மெயின் ரோட்டோட வந்து சேர்ர சந்தியில நிக்கோணும். சில நேரம் கெதியா வெளிக்கிட்டமெண்டா, நான் அங்கனக்க இன்னும் கொஞ்சம் கூட நேரம் நிப்பன். அப்ப காதில வந்து விழுந்த பாட்டுகள்தான் - கிழக்கே போகும் ரயில் பாட்டுகள். அதுவும் எனக்கு பாட்டெல்லாம் பெருசா ஞாபகம் இருக்கேல்லை. பாஞ்சாலி பாஞ்சாலி எண்டு பரஞ்சோதி எண்டும் சொல்லுறதுதான் ஞாபகம் இருந்தது. பிறகு வேம்படியில் வார்டனிட்டயும் ப்ரின்ஸிபலிட்டயும் கெஞ்சிக்கூத்தாடி அனுமதி கேட்டுப் படம்போடேக்க, இந்தப் படமும் போட்டவை. அந்தப் பாட்டுப்போகேக்க, யூரேக்கா யூரேக்கா எண்டு குதிக்கா குறை. சனமெல்லாம், அமைதியா இருக்கிற இந்தப்பிள்ளைக்கு என்ன நடந்தது? சிவராத்திரியும் அதுவுமா ஏதாவது அடிச்சுக்கிடிச்சுப்போட்டுதோ எண்டு பார்த்தபடி.

பிறகு இந்தியா வந்து ஒரு சுபயோகதினத்தில தூரதர்ஷனில இந்தப் பாட்டுப்போடேக்க, என்ற நினைவலைகளை வீட்டில எடுத்து விட்டன். அண்டைல இருந்து, எப்ப இந்தப்பாட்டைக் கேட்டாலும், அப்பவே ரௌடி ரங்கம்மா ஆயிட்டா எண்டு பகிடி செஞ்சபடி.

பயப்படாதீங்க. பாட்டை எல்லாம் கேக்கோணும் எண்டு உங்களுக்குத் தொல்லை தரமாட்டன். 2002ல நான் விரும்பிப் படிச்ச சில சுட்டிகளைத் தாறன். Time Asia மகசினில வந்த சில கட்டுரைகள்.



ரயில் இன்னும் அலுக்கேல்ல எண்டு சொல்லுறவைக்கு: Railways

Tuesday, May 04, 2004

நிமிர்வு

(சு.வில்வரத்தினம்)



விழித்திரு
இன்றையத் தியான அமர்வில்
எல்லையின்மை
தன்குரலை
ஓங்கிமுரசறையலாம்.



உயர்மலையின்
சமிக்ஞை வாங்கியாய்
அகம் திறந்திரு
பிரபஞ்சப் பேருணர்வின்
மீட்டல் நிகழலாம்.



எய்தும் பெரும்பிறப்பில்
சிறுமை கழன்று
உதிர
எழுந்துநில்
செயலாண்மை பொதியநட
நிமிர்வின்
செங்கோன்மை நினதாகலாம்.



இதோ
நிமிர்வின் தேவபாட்டையில்
உன்பின்னால்
ஆயிரம் காலடிகள் சப்திக்காமல்.



(குறிப்பு: தன்முயற்சியில் சற்றும் தளராமல் நடக்கும் என் நண்பனுக்காக இந்தக் கவிதையை இங்கிடுகிறேன்.)

Monday, May 03, 2004

நீள நடக்கின்றேன் - 3

கொழும்பில அண்டைக்கும் இண்டைக்கும் நிறையத் தமிழ் ஆக்கள் இருக்கிற இடம் எதெண்டு பாத்தீங்களெண்டா அது வெள்ளவத்தை. இதை விட இன்னுஞ்சில இடங்கள் பெயர் தெரியும். பம்பலப்பிட்டிய - தம்பியின்ற பள்ளிக்கூடம் இங்கதான் இருந்தது. என்ற பள்ளிக்கூடம் இருந்த இடம் கொள்ளுப்பிட்டி. மிருகக்காட்சி சாலை இருந்த இடம் தெஹிவல. நிறையத்தூரம் போகோணும் எண்டது ஞாபகம் இருக்கு. இதை விட, அம்மாவின்ர ஒண்டவிட்ட அண்ணா கடை வைச்சிருந்த இடம் மருதானை. கடற்கரை கோல்·பேஸ்.



வெள்ளவத்தைல முதல்ல ரெயில்வே தண்டவாளத்துக்குப் பக்கத்தில இருக்கிற ஒரு ரோட்டில இருந்தனாங்க. தாத்தாவோட அந்தப்பக்கத்தால போய், ரயில் ஏதாவது போச்சுதெண்டா, கை காட்டீற்று, வீட்டில மிஞ்சின பாணின்ற கரைப்பக்கம் இரண்டையும் ஒரு சின்ன பையில போட்டணடு போவம். அந்தக் கரைப் பாணை என்னச்செய்யுறணாங்க எண்டு தெரியாது. ஆனா, ஒவ்வொருக்காவும் தாத்தா என்னையும் தம்பியையும் கரப்பாண் எவ்வளவு ருசி, தனக்குமட்டும் பல்லிருந்தா திண்டிருப்பன் எண்டு சொல்லி, நல்லது தெரியாம இருக்கிறம் எண்டு சொல்லுறதும், சில நேரத்தில "கரப்பான், கரப்பாண்" எண்டு சொல்லிப் பகிடி பண்ணிறதும் ஞாபகம் இருக்கு.



அதோ இந்த வீட்டில இருந்த நாட்களிலதான் அப்பா நிறைய நாளைக்கு வீட்டுக்கு வராம, நாங்கெல்லாம் பயந்து கிடந்ததும் நடந்தது. மூச்சுப்பேச்சு வெளியில கேக்கக்கூடாது எண்டு எங்களிட்ட சொல்லுப்பட்டது. நிறைய நாளைக்கு வீட்டுக்கு வராம இருந்தவர் அப்பா எண்டு சொன்னனான் எல்லா? அது மூண்டு நாளைக்குத்தானாம். பிறகு பிறகுதான் அது 77ஆம் ஆண்டு நடந்த கலவரம் எண்டு தெரியவந்தது. கொஞ்ச வருஷத்துக்கு முதல் அப்பா சொன்னது இது: அப்பா இலங்கைல வேலை செஞ்சது cold stores எண்டு சொல்லுற Elephant House. இங்க அப்பா புரொடக்ஷன் மானேஜரா இருந்தவர். 77ல அஸிஸ்டெண்ட் மானேஜர் எண்டு நினைக்கிறன். இவருக்குக் கீழ நிறைய லேபர் ஆக்கள் இருந்தவை. நிறையப்பேர் சிங்களவர். கலவரம் தொடங்கிற்றுது எண்டு தெரிஞ்சோடன, சிலபேர் கறுவினவங்கள் எண்டும், சிலர் அப்பாட்ட வந்து கவனமா இருக்கும்படியும் சொன்னவையாம். அப்பான்ற மானேஜர் அப்பாவை வெளியில போகவேண்டாம் எண்டு சொல்லிட்டேராம். தான் ஓ·பிஸில தங்கப்போறன் எண்டு வீட்டுக்கு யாரிட்டையோ சொல்லிவிட்டவராம். வெளியில என்ன நடக்குது, எங்கட பாடு என்னண்டு தெரியாம தான் கஸ்டப்பட்டது எண்டு சொன்னேர். அப்ப இருந்து வெளிநாடுகளில வேலை தேடத்தொடங்கினவராம்.

சௌக்கியமா?

"மௌனமான நேரம் இளம் மனதில் என்ன பாரம்...."



"மௌனமே பார்வையாய் ஒரு பாட்டுப்பாட வேண்டும்...."



"மலரே மௌனமா?...."



என்ன ஆயிற்று மௌன சாம்ராஜ்யம் நடக்கிறதா என்று பார்க்கிறீர்களா? ஏறக்குறைய ஒரு வருடமாக வலைபதிகிறேன். அன்றிலிருந்து இன்று வரை கீழ்க்கண்ட எழுத்துகள் ஒழுங்காக வந்ததில்லை. எனக்கு மட்டும்தானா இப்படி என்று பார்த்தால் இல்லை, மற்றவர்களுக்கும்தான். திடீரென்று ஒரு சந்தேகம் வந்தது, சில வேளை என் கண்களுக்கு மட்டுமே இப்படித்தெரிகிறதா என்று பார்க்க ஒரு சோதனைப் பதிவு இது. நான் Win-98 கணினியில் ஏ-கலப்பை பயன்படுத்தி திஸ்கியில் எழுதி, சுரதாவின் பொங்குதமிழ் செயலிமூலம் யூனிகோடுக்கு மாற்றுகிறேன். உங்களுக்கு இது எப்படித்தெரிகிறது? மௌ

Sunday, May 02, 2004

வசந்தகாலம்

இந்த ஒரு வாரத்தில் எத்தனை மாறுதல்கள். போன ஞாயிற்றுக்கிழமை சுள்ளித்தடி போல நிண்டண்டு இருந்த செடிகள் எல்லாம் துளிர்த்து ஏழெட்டு இலைகள் எண்டு வந்திற்றுது. எந்தப்பக்கம் திரும்பினாலும் எல்லாம் வெள்ளப்பச்சை நிறச் செடிகள் தெரியுது. உயிரே இல்லை எண்டதுபோல நிண்டண்டு இருந்த மரங்களில் எல்லாம் மொட்டந்தலையில் மயிர் வளருவதைப் போல பச்சை வண்ணங்கள். போன கிழமை இதே ஞாயிற்றுக்கிழமை சும்மா கிடந்த மண்தரையெல்லாம் பச்சைக்கம்பளம் விரிச்சது போல கிடக்கு. அதுவும் நூலகத்திற்குப் போற வழியில் மஞ்சள் வண்ண காட்டுப்பூக்கள். அதைப்பாக்கேக்க வர்ர சந்தோஷம் சொல்ல ஏலாது.



அடுத்த கிழமை பார்த்தா, மரமெல்லாம் பழையமாதிரி இருக்கும். எப்பிடி இந்த மரம், செடி கொடியெல்லாம் கடகட எண்டு வளருது எண்டு தெரியேல்லை. சூரிய வெளிச்சம் சில மாதங்களே இருக்கிறபடியா, அதைப் பயன்படுத்தோணும் எண்டு செடிகொடிகளுக்குத் தெரியுதா? சூரிய வெளிச்சத்தில மற்ற இடங்களைத்தவிர வேற ஏதாவது இருக்கா?



என்ன மந்திரமாயமோ தெரியாது. ஆனா வடிவாயிருக்கு.

Saturday, May 01, 2004

நீள நடக்கின்றேன் - 2

முந்தியெல்லாம் கொழும்பில இருந்து இரவு டிரெயின் ஏறினா காலமைக்கு யாழ்ப்பாணத்தில நிக்கலாம். அப்பிடித்தான் நாங்களும் நிறையத்தரம் கொழும்பில இருந்து இரவில வெளிக்கிடுறனாங்க. சில நேரம் எங்களோட அப்பா வருவேர். இல்லையெண்டா மாமா வருவேர். அப்ப எல்லாம் கோனர் சீற்றுக்குச் சரியான சண்டை போடுவம். எதிர் எதிரா இருக்கிற சீற்றில ஒரு சீற்றில தலாணி போட்டா மற்ற சீற்றில கால் வச்சண்டு நித்திரை கொள்ளுறனாங்கள். சீற்று விட்டுப்போயிரக்கூடாதெண்டுதான் இப்படி நித்திரை. பொழுது விடியத்தொடங்கேக்க டிரெயின் தமிழ்ப்பகுதியில போயண்டு இருக்கும். இதில என்ன விசயமெண்டா, எங்க ஊரில வேலியெல்லாம் கதியால் மரம் நட்டு, கிடுகு அல்லது பனையோலையால கட்டியிருக்கும். பாக்கிறதுக்கு எல்லா வேலியும் ஒரேமாதிரித்தான் இருக்கும். அப்ப வர்ர வேலிகளையெல்லாம் கண்டு, ஏதோ எங்கட வீடுதான் வந்திற்றுது எண்டு நினைச்சிருக்கிறன்.


படத்தின்மீது சுட்டவும்



கெலனியா, கம்பஹா, வியாங்கொடை, பொல்காவலை, குருனாகலெ, மாஹோ, அநுராதபுர, மதவாச்சி, வவுனியா, ஓமந்தை, புளியங்குளம், மாங்குளம், கிளிநொச்சி, பரந்தன், பளை, எழுதுமட்டுவாள், கொடிகாமம், மிருசுவில், சங்கத்தானை, சரசாலை, சாவகச்சேரி, கைதடி, நாவக்குளி, பொங்கங்குளம், யாழ்ப்பாணம் .

இதெல்லாம் என்னண்டு பாக்கிறீங்களா? இதெல்லாம் கொழும்பு - காங்கேசந்துறை ரயில்பாதையில் வரும் இடங்கள்.

யாழ்ப்பாணத்தில நாங்க இறங்கீருவம். அதுக்கங்கால - கொக்குவில், கோண்டாவில், மல்லாகம், காங்கேசந்துறை.

(உண்மை பேசும் நேரம்: மேல இருக்கிற பெயரெல்லாம் திரு.கந்தசாமி கொடுத்தருளியது. எனக்கு இதில கொஞ்சப்பெயர்கள்தான் ஞாபகம் இருக்கு. அதோட கொழும்புர் ரெயில்வே ஸ்டேஷன்ல சிங்கள உச்சரிப்போட யாழ்தேவி (அதுதான் கொழும்பில இருந்து காங்கேசந்துறை வரைக்கும் போற டிரெயினின்ற பேர்) நிக்கிற இடங்களின்ற பெயர் சொல்லுறது லேசா ஞாபகம் இருக்கு.)

மதவாச்சிக்கு அங்கால தமிழாக்கள் இருக்கிற இடங்கள். இலங்கையை எடுத்துக்கண்டியள் எண்டா, நாங்க இருக்கிற வடக்குப் பகுதி சரியான காய்ஞ்ச இடம். தென்மேற்குப் பருவக்காலத்திலதான் மழை பெஞ்சாப் பெய்யும். ஆனா, தெற்கால வருசத்தில ரெண்டு தரமும் நல்ல மழை பெய்யுமாம். கேரளாவுக்கு வர்ர மழை மேகங்கள் தெற்குப்பகுதில கொஞ்ச நேரம் நிண்டுட்டு போகும்போல. நல்ல செழிப்பா இருக்கும் எண்டு சொல்லுவினம். அதே மாதிரி வடக்குப்பகுதில ஆறு எண்டு ஒண்டும் இல்ல.


குறிப்பு: நண்பர்களே, நான் ஏதோ நிறைய முக்கியமான விஷயங்களை எழுதப்போகிறேன் என்று நினைக்காதீர்கள். எனக்கே என்ன எழுதப்போகிறேன் என்று தெரியாது. கொழும்பில் இருந்து யாழ்ப்பாணம் சென்ற ரயில் பயணம் எல்லாம் ஐந்தாறு வயதில் நடந்தது. ஏதோ மங்கலாக ஞாபகம் இருக்கிறது. அவ்வளவுதான்.

இப்படி எழுதும்போது எனக்குத் தெரிஞ்ச இலங்கை பற்றின விஷயங்களையும் சேர்த்துக்கொள்ள நினைக்கிறேன்.

என்ன ஒன்று, எனக்கு எவ்வளவு தெரியும் (அல்லது எவ்வ்வ்வ்வளவு தெரியாது) என்று நீங்கள் அறிந்துகொள்வீர்கள். இலங்கையில் பல வருடங்கள் வாழ்ந்த, வாழ்ந்துகொண்டிருக்கும் ரமணி, சந்திரவதனா, சுரதா, வசீ, விஜயாலயன் எல்லோரும் என்னை விட எவ்வளவோ நிறையத் தெரிந்தவர்கள். நியாயமாகப் பார்த்தால் அவர்கள்தான் நிறைய எழுதவேண்டும். நான் ஏதோ என் மனத்திருப்திக்கு எழுதுகிறேன். இங்கே நான் எழுதுவது யாரையாவது பின் தொடர்ந்து நிறைய எழுதத்தூண்டுமானால் மகிழ்ச்சியடைவேன்.